Tuesday 21 February 2017

Tago de la gepatra lingvo

Hodiaŭ estas la Tago de la gepatra lingvo proklamita de UNECO en la jaro 1999.
En multaj partoj de la mondo ankoraŭ nuntempe homoj ne rajtas paroli sian gepatran lingvon aŭ la cirkonstancoj por paroli ĝin ne estas favoraj. Tial UNECO daŭre klopodas plibonigi la lingvan situacion.
Oficiale tio sonas jena:
"La protektado kaj la antaŭenigo de la gepatraj lingvoj estas bazaj antaŭkondiĉoj por tutmonda civitaneco kaj vera reciproka interkompreniĝo. La kompreno kaj parolkapablo en pluraj lingvoj kondukas al pli bona kompreno de la riĉeco de kulturaj interagoj en nia mondo..."

En Oksfordo ni estas bonŝanca. Ĉiu povas paroli kion li volas. Tamen atentigo pri gepatraj lingvoj tre gravas ankaŭ tie ĉi.
Laŭ la lasta urboadministra censado (de 2011) Oksfordo estas deklarita kiel diversetna urbo. 22% de la loĝantaro konsistas el nigraj aŭ minoritataj grupoj, krome 14% de blankaj grupoj, sed sen brita etno- fono.
La plej grandaj etnaj grupoj konsistas el pakistanoj, hindoj, nigraj afrikanoj kaj aliaj asiaj kaj ĉinaj etnaj grupoj.

La infanloĝantaro estas konsiderinde pli granda ol la maljuna, kaj tio signifas entute pli diversetnan popolon estontan.


Du franca/germana infanoj kaj ilia amiko kun Kazaĥio fono rigardante anglan kartunon koncerne faraonajn vestaĵojn.

Nur por doni ekzemplon, mi mem kiel germanulo vivas kun mia franca partnerino tie ĉi. Niaj infanoj 5/9 jaraĝaj parolas trilingve, nome la francan kiel patrinolingvo, la germanan kiel patrolingvo kaj la anglan kiel lokan lingvon. Ĉar ili naskiĝis en Britio kaj la angla fariĝas pli kaj pli ilia plej forta lingvo, iliaj gepatraj lingvoj estas iom "endanĝeritaj".

Tial ni ne volas neglekti la uzadon de la gepatraj lingvoj ĉe niaj infanoj. Kaj mi mem ĉiam mirigas, kial dulingvaj aŭ multlingvaj familianoj ne daŭrigas la konversacion en la gepatraj lingvoj. Kelkfoje tio estas pro komforto, aliafoje pro la sento, ke paroli tiujn lingvojn estas maloportuna.

Vorpasis la tagoj, kiam oni supozis, ke plurlingva edukado konfuzadas infanojn. Nuntage siencistoj postulas male, ke ĝi ĝenerale estas avantaĝo por la tuta evoluo de la infano, aparte por la fleksebleco de la cerbo.

Do festu ni hodiaŭ la Tagon de la gepatra lingvo.
Bonjour kaj Guten Tag !

Friday 17 February 2017

Aslan


Eble vi konas Aslan-on, la parolantan leonon el C.S. Lewis fantaziaj libroj?
Li estas la Reĝo de Bestoj, filo de la Imperiestro preter de la maro; saĝa, kompata, kaj kun magia povo (ambaŭ tempa kaj spirita); mistera kaj bonvola gvidanto al la infanoj, kiuj vizitas la fantazian landon Narnia.

En la Kronikoj de Narnia (The Chronicles of Narnia) ni legas jenan:

"Li estas la Reĝo. Li estas la Sinjoro de la tuta arbaro, sed li ne estas ofte tie, vi komprenas. Neniam en mia vivo aŭ de mia patro. Sed la vorto atingis nin, ke li revenos. Li estas en Narnia tiumomente. "

...kaj nu li venis al ni, en la Bury Knowle Parkon en Headington. Tie jam de longe staras multaj tre maljunaj arboj. Antaŭ la biblioteko troviĝis grandega ekzemplo de cedro-arbo, bedaŭrinde en malbona stato, ke oni decidis faligi ĝin. Sed la restaĵon oni volis uzi por skulptaĵo teme ligita al la biblioteko. Bona ideo, elekti konatan karakteron de oksforda verkisto.
Do oni kolektis monon kaj Matt Cave, oksforda artisto ricevis la taskon fari tiun grandan leonon.
En februaro la laboro finiĝis kaj nun la mirinda grandulo kaj amiko de la infanoj estas preta saluti la vizitantojn de la parko. Ankoraŭ la freŝtranĉita ligno bone odoras kaj estas plezuro tuŝi la surfacon de la skulptaĵo.

Estus granda ĝojo por Lewis renkonti sian kreaĵon...




Tuesday 7 February 2017

Domokupacio/ iffleyopenhouse



En Iffley Road, unu el la ĉefaj stratoj en orienta Oksfordo, troviĝas konstruaĵo oficiale ne uzita dum tri jaroj. Themas pri posedaĵo de universitata Wadham College. La suba etaĝo estis pliluigita por kelkaj jaroj al aŭtomobilvendejo, la supra por loĝejoj. Sed nun la kolegio volas anstataŭigi la konstruaĵon per nova, por studenta gastigado.
Intertempe, pli ĝuste, je unu el la plej malvarmaj tagoj de la pasinta jaro, grupo da domokupantoj alprenis al si la konstruaĵon, por ke senhejmuloj povu dormi ĉi tie. La membroj, lokaj kaj studentaj preparis la ejon kaj ebligis al proksimume 20 senhejmuloj protektado kontraŭ la frosta vetero. Ĉar la urba administracio lastatempe fermis kelkajn noktajn azilojn multaj homoj nun vagas surstrate en la nokto ĝis trovinte ĝustan dormlokon ie ajn.
Kompreneble la domokupado estis rigardita kiel krimo kaj venis al urba tribunalo, tamen la organizantoj de la grupo povis atingi decidon, ke la senhejmuloj ankoraŭ restu tien ĝis komenco de aprilo. Tia decido ja estas sufiĉe nekutima kaj bona afero por la homoj senhejmaj.

Homoj bezonas hejmojn- malplenaj spacoj bezonas homojn